На сцене – только мужчины!

В преддверии самого весеннего праздника в Сибайском театре драмы им. А. Мубарякова прошёл концерт, посвящённый женщинам. Сюда были приглашены работницы учреждений, организаций и предприятий города, в том числе многодетные матери и ветераны.
Ежегодно в Сибае чествуют представительниц прекрасной половины общества. И каждый раз только диву даешься, насколько потрясающие женщины живут рядом с нами. Они все успевают, успешно совмещая работу, семейные хлопоты и общественную деятельность, и умеют радоваться каждому новому дню. Теплые, сердечные поздравления виновницам торжества, а в их лице и всем женщинам нашего города, адресовал исполняющий обязанности заместителя Главы Администрации по социальным вопросам А.Ф.Идрисов, который принимал участие в церемонии награждения.
– Женщины играют важную роль в современном обществе, вносят неоценимый вклад в социальное и экономическом развитие и создание гражданского общества, – отметил в своём выступлении Айнур Фазлетдинович. – В быту и повседневных хлопотах, они ничем не уступают мужчинам, наравне осваивают самые разные и тяжёлые профессии. При этом всегда и всюду несут заряд нежности и любви.
Нельзя представить не одно городское мероприятие без участия женщин. На их хрупких плечах держатся такие сферы деятельности, как банковское дело, торговля, образование, медицина и многие другие.
Мы преклоняемся перед женщинами-ветеранами, участницами войны, вдовами ветеранов ВОВ, многодетными матерями. В преддверии праздника желаем всем здоровья, благополучия, счастья и успехов в профессиональной деятельности! Пусть праздничное настроение не покидает вас в течение всего года!
После торжественных речей А.Ф. Идрисов перешёл к самой приятной части встречи – церемонии награждения. В этот день он вручил Почетные грамоты и Благодарственные письма представительницам самых разных профессий, некоторые получили из его рук партийные билеты «Единой России».
Продолжилось праздничное мероприятие концертом, который стал настоящим букетом из ярких музыкальных поздравлений и самых добрых пожеланий. Прекрасная музыка, задушевное общение ведущих создавали в зале обстановку домашнего тепла и уюта. Восхищенные зрительницы бурными аплодисментами встречали заслуженных артистов республики Рустама Хасанова и Альберта Салаватова, фольклорно-эстрадную группу «Тархан», ансамбли народного танца «Сибай» и башкирских народных инструментов «Аркаим». Также не одну из приглашенных на мероприятие дам не оставили равнодушными выступления депутата горсовета Виктора Тюрина с песней «Буду одевать я тебя в объятья», Ильфата Мусина в образе смешного старика, Ильшата Насырова с башкирским народным танцем, виртуоза-аккордеониста Михаила Яковлева, кураиста Тагира Мавлитова и других. 
Словом, в этот день на сцене «зажигали» только кавалеры всех возрастов и комплекций. 
Елена Гумерова

  Маэстро Дмитрий Шарафиев раскрыл все секреты своего мастерства
- В неполные 22 года я был принят баянистом в штат Сибайской государственной филармоний, с того момента в моей трудовой книжке значатся лишь две записи: Дима Шарафиев принят на работу в филармонию, почти 15 лет я посвятил любимому делу. Уверен, что мероприятие, приуроченное к 15-летию моей творческой деятельности, вызовет в Башкортостане широкий интерес, рассказал – Дима Шарафиев.

- В этом, думаю, можно не сомневаться. Давайте сегодня вспомним, как все начиналось. Почему выбрали баян? Насколько мне известно, вы являетесь большим поклонником рока?

- На тот момент, много лет назад, гармошка в Башкортостане была самым популярным инструментом. И девятилетней мальчишкой я еще не знал, что есть рок-н-ролльные группы, что существуют какие-то другие инструменты. Вероятно, если бы я выбирал свой музыкальный путь в 15 лет, то я бы предпочел гитару.

- А желание поменять инструмент никогда не возникало?

- Если и было желание поменять баян, то только на ударные. Я очень люблю вокальное искусство!

- А сами поете?

- Пою. Но только на уровне частных увеселительных мероприятий. На свадьбах и юбилеях.

- Несмотря на то, что гармошка исконно являлась мужским инструментом...

- Извините, что перебиваю. В одном журнале была статья, где одна ингушка, не помню точно, опровергала мнение, что баян и гармошка - мужской инструмент, заявив, что это женское занятие, что мужчине вообще непристойно играть на баяне и гармошке. Но я считаю, да и многие баянистки говорят: чтобы в совершенстве владеть этим инструментом, нужна мужская сила.

- Играют только мужчины, но сейчас баян нельзя назвать символом мужественности. Никогда не тянуло поменять костюм музыканта, к примеру, на нечто более актуальное - борцовское трико или футбольные бутсы?

- Может быть. Но футболом я занимался только в детстве - в школе, еще немного в музыкальной гимназии и все. Потом я спортом особо не увлекался. Если, конечно, не считать альтернативой спорту два года службы в армии. Сегодня могу только позаниматься гимнастикой, на тренажерах, чтобы поддерживать здоровый дух в здоровом теле. А на баяне я играю ежедневно уже столько лет: музыкальная гимназия, институт, работа в Государственной филармонии, и вплоть до нынешнего дня. Музыканты, как и врачи, учатся всю жизнь. Так что для меня баян и гармошка всегда актуальны!

- Уже на протяжении многих лет и по сегодняшний день вы работаете в Сибайской филармонии, но свой творческий путь вы начинали в военном оркестре ударником Казанского танкового училища. Расскажите об особенностях и различиях работы в этих коллективах.

- Служба в армии музыкантом была любимой, потому что была первой. В неполные 22 года меня приняли в Сибайскую государственную филармонию. Я словно попал в семью, в которой и воспитывался 12 лет, и «главой» которого был великий народный артист республики Башкортостан Вакиль Бареевич Юсупов. Он и выработал во мне много качеств, которые пригодились в жизни: и деловые качества, и навыки управления и руководства, и умение прощать и идти навстречу. Это все привил мне Вакиль Бареевич.

- Вы изучали различные виды искусства. А какое из них приглянулось больше всего?

- Больше всего, конечно же, я люблю народную башкирскую музыку, современную эстраду и классическую музыку. Педагоги развили во мне такое качество, что я могу по нескольким тактам угадывать автора и произведение. Я с этого, извините за натурализм, кайфую (улыбается). Когда сидишь где-то, только услышал мелодию и сразу говоришь, что это Имагилов, опера такая-то, часть такая-то, - в этом что-то есть. Наш слух хорошо надрессирован, к тому же я сам всегда с удовольствием занимался, потому что понимал, что угадывать мелодию по нескольким нотам, тем более классическую, - это хороший показатель.

- В каждой эпохе есть музыканты и исполнители, которые оставляют собственную школу мастерства. Вы, Дима, можете назвать себя таким мастером?

- Мастером? Это не мое дело так себя называть. И вообще я не люблю нескромных людей, пусть обо мне говорят другие.

- А если в будущем вы решите заняться обучением молодого поколения...

- Не займусь никогда, сразу говорю! Потому что, если бы у меня было столько сил, то я, наверное, закрылся ото всех и штудировал всевозможную литературу.

- С кем из артистов Башкортостана вам приходилось работать в своих программах?

Практически со многими известными артистами башкирской эстрады Азаматом Тимеровым, Иреком Нугумановым, Радмиром Туйсиным, Альбертом Салаватовым, Фаном Валиахметовым. Проще сделать так: вы называете любую звезду, и я обещаю – вы не ошибетесь.

- Почему вы не используете башкирский народный фольклор в чистом виде, без аранжировки?

- Потому что мне кажется, что старинная национальная музыка в современной обработке имеет перспективное будущее и большой успех в настоящем. В концертных программах, я играю старинные мелодии без аранжировки. Но с аранжировкой музыка, звучит богаче. Возьмем, к примеру, всемирно известную ирландскую группу «Кгуегаапсе». У меня дома есть диск кельтской и ирландской национальной музыки, под современные вариации которой и работает ансамбль. Она совершенно другая! Да, основа та же, но в современном исполнении у нее совсем иное звучание.

- У любого профессионала за плечами должен быть надежный тыл - семья, друзья. А кто поддерживает вас?

- Моя мама Мукарама живет в Дуванском районе в селе Мулькатово, там же, проживает мой младший брат Вадим. Но, конечно же, силы я черпаю от семьи и друзей. У башкир карма - это друзья. Но говорю в хорошем смысле. Друзья для меня - очень значимая часть жизни. И в общем-то силы на все, чего я достигаю, дают мне друзья.

- Дима, многие баянисты и гармонисты нашей эстрады начали петь. А вы не планируете?

- Я считаю, что каждый человек должен заниматься своим делом. Мне нравится, как поют наши музыканты. Я пою в кругу друзей, на корпоративах, в башкирских свадьбах и праздниках.


 

Һеҙ минеке, тимәк, мин – һеҙҙеке, бөрйәндәрем!
16.02.2016

Многие жители нашего Южного Урала и республики Башкортостан не раз слышали виртуозную игру на баяне и гармошке молодого талантливого музыканта, артиста Сибайского концертно-театрального объединения Республики Башкортостан – Дмитрия Шарафиева. Истинные ценители башкирского национального искусства утверждают, что он, как никто другой, знает все возможности этого любимого в Башкортостане инструмента и способен тонко передавать всю красоту и глубину башкирской музыки.
Виртуоз Южного Урала Дмитрий Шарафиев рассказал о своем непростом пути к музыке
Когда артист уже давно сложился как творческая личность, когда он достиг определенных успехов в деле, ставшем его призванием, очень интересно проследить истоки зарождения самого первого момента приобщения к прекрасному миру искусства, которое впоследствии стало частью и смыслом всей его жизни.

Дмитрий Борисович Шарафиев родился 13 февраля 1979 году в башкирском селений Сикияз Дуванского района Республики Башкортостан. Отец работал зоотехником в совхозе, а мама была лаборанткой. В семье было трое мальчиков. Средним из них был Дмитрий. Затем семья переехала в д. Арикеево.

Атмосфера, в которой воспитывался маленький мальчик, не могла не способствовать тому, чтобы он рос гармоничной и развитой личностью. Музыка была неотъемлемой частью жизненного уклада его семьи, и с самого раннего детства он впитывал в себя красоту и самобытность башкирских мелодий. Бабушка со стороны мамы любила петь старинные башкирские песни.

Способность к музыке у мальчика проявилась рано, в школе в пионерской комнате был баян, и Дмитрий всегда учился играть на инструменте. Школьные учителя, заметив большой интерес и тягу к музыке, порекомендовали родителям отправить сына учиться в Уфу в республиканскую музыкальную гимназию им. Г. Альмухаметова. В деревне не было музыкальной школы. Родители, купили ему баян и отправили на учебу в Уфу.

Уфимская музыкальная гимназия им. Г. Альмухаметова оставила в его душе только приятные воспоминания и благодарность педагогам. Ему никогда не нужно было напоминать, как некоторым другим детям, что нужно выучить гаммы или пьесу. Дмитрий делал это с удовольствием.

В Уфимской гимназии он попал в класс знаменитого яркого музыканта – Юрия Лысенко, вырастившего целую плеяду талантливых исполнителей. С каким теплом и трепетом вспоминал Дмитрий о занятиях со своим педагогом! Учитель был для него не только чутким наставником, но и добрым другом, направляющим своего ученика в профессиональном плане и одновременно служащим для него образцом и примером жизненной мудрости. По словам Дмитрия, благодаря своему учителю вся его любовь к музыке троекратно усилилась. «Он вложил в меня очень много знаний, умений и навыков. Но самое главное – он научил меня любить музыку, ценить ее и понимать», - рассказывает Дмитрий Шарафиев.

Быстро пролетели годы учебы, прежде чем Дмитрий вновь обратил свой взор к искусству. Повзрослевший, более серьезный и вдумчивый, с изменившимся мировоззрением, он стал понимать, что музыка ему близка, что на ее языке он может донести до людей то, что не подвластно человеческой речи.

По окончании прославленной гимназии в Уфе. Юноша поступает в Сибайский педагогический институт на музыкальный факультет. Живя в Сибае Дмитрий активно принимает участие в различных студенческих концертах и городских праздниках и фестивалей. Проучившись 2 года, его забирают в ряды вооруженных сил.

Отслужив в оркестре Казанского военного танкового училища. Дмитрий возвращается в Сибай, ставший родным городом, где его приглашают на работу в Сибайскую государственную филармонию в качестве баяниста.

Уже на протяжении нескольких лет своими яркими успехами Дмитрий Шарафиев доказал всем, кто сомневался в правильности его выбора, что он поступил верно. Это доказала и вся его последующая творческая жизнь. Уже много лет своими яркими успехами Дмитрий Шарафиев доказал всем, кто сомневался в правильности его выбора, что он поступил верно. Это доказала и вся его последующая творческая жизнь.

Как известно, гармонь – один из самых любимых инструментов на территории всего Башкортостана. Я спросил у своего собеседника, чем же отличается исполнение на гармонике в Башкортостане? По мнению Дмитрия, национальная музыка – это прямое отражение мелодики языка народа. А башкирская музыка на Урале считается одной из самых распевных и мелодичных, и, если сделать гармонический анализ, то становится очевидным, что она выделяется из ряда других народностей большим соответствием европейским классическим канонам.

Дмитрий привел яркий пример, вспомнив годы студенчества в Сибайском пединституте, в котором учились представители многих народов казахи, украинцы, дагестанцы, кабардинцы…

Но, тем не менее, они часто обращались к нему с просьбой: «Поиграй, пожалуйста, что-нибудь башкирское».

Гастрольная карта Дмитрия Шарафиева очень многообразна. Ему довелось представлять башкирскую культуру в крупнейших городах России. И в самых далеких селениях он неизменно встречал теплый прием, и становилось очевидным, что «башкирский музыкальный язык» доступен и понятен в любой точке земного мира.

Репертуар Дмитрия многогранен – он включает в себя национальную музыку известных башкирских композиторов Рима Хасанова, Розы Сахаутдиновой, Загира Исмагилова и разных народов России, а также произведения его собственного сочинения.

По признанию гармониста, первые попытки написания музыки он стал делать очень давно. Тогда это была своеобразная «проба пера», попытка преобразовывать свои впечатления и эмоции в музыкальный материал. Но все это не фиксировалось на бумаге, и большинство этих первых сочинений вскоре было утеряно и забыто. И только уже значительно позже, когда музыкант понял, что может выносить свои произведения на более широкую аудиторию, он стал их записывать. Сегодня он пишет музыкальные аранжировки для исполнителей.

Из беседы с Дмитрием я узнал, что отношения с коллегами по творческому цеху у него, вопреки расхожему мнению, самые теплые. «Зря говорят, что в артистической среде процветают зависть и закулисные интриги. Хотя, возможно, такое и есть, но я с подобными людьми не дружу, да и они со мной тоже». У Дмитрия прекрасная семья, вместе со своей женой они воспитывают двоих сыновей Алмаса и Дениса. Глядя на Дмитрия, можно быть уверенным, что план Путина по демографическому росту он выполнит…

Дмитрий - очень умный веселый собеседник: говорить с ним можно бесконечно долго и на абсолютно разные темы. Но наша встреча подходила к концу, и в завершении беседы я по обыкновению поинтересовался творческими планами. Конечно же, и планы, и задумки, и новые проекты у творческого человека «на карандаше» есть всегда. Но Дмитрий предпочитает о них заранее не говорить. «Самое главное в нашем деле - не останавливаться, всегда находиться в состоянии творческого поиска, чтобы никогда не иссякал тот внутренний родник, который призван генерировать эмоции и чувства, - говорит музыкант. – Выйдя на сцену, я должен своим зрителям что-то сообщить, рассказать, поведать. Мне важно сделать так, чтобы они улыбнулись или, напротив, погрустили, задумались о чем-то своем, сокровенном. И только тогда, когда я выложусь на все сто процентов, когда я смогу донести своему зрителю то, что хотел «сказать» языком музыки, я начинаю ощущать обратную реакцию – зал мне начинает «отвечать», посылая огромную волну своей симпатии и энергии».

Не зря, наверное, говорят, что если артист хоть раз попадет в нахлынувший водоворот эмоций и чувств, который в ответ на его посыл дарят ему слушатели, то в дальнейшем без подобных ощущений его творчество будет лишено всякого смысла. И мой собеседник в этом не исключение. Дмитрий, до этого очень сдержанный и серьезный, как только речь зашла о контакте со зрителем, сильно изменился – его глаза наполнились внутренним сиянием и теплом, а лицо озарилось светлой улыбкой…

Наверное, в этот момент он мысленно окунулся в ту неповторимую атмосферу переполненного зрительного зала, в этот живой дышащий организм, способный чутко чувствовать и реагировать на самые тончайшие нюансы переданных им эмоций…

И тогда для меня стало абсолютно очевидно, что он, как любой музыкант высокого полета, всей душой живет своим искусством, без оглядки, без корысти делясь им со своим зрителем. В заключение Дмитрий произнес очень простую фразу, таящую в себе глубокий смысл и великую мудрость, которой призваны следовать все творческие личности: «Главное предназначение артиста – дарить людям радость».

 "Вечерний Челябинск", пресс-секретарь Постоянного представительства РБ в Челябинской области Михаил Хабиров.

25 января 2016 года в Магнитогорском театре кукол и актёра "Буратино", при участии Управления культуры администрации города и Отдела башкирской культуры Магнитогорского Дома дружбы народов, Магнитогорского отделения ЧООО "Башкирский Курултай" состоялось театрализованное представление "Здравствуйте, односельчане!" Сибайского концертно-театрального объединения Республики Башкортостан.

Зрители провели приятные минуты культурного досуга - задушевные песни о Башкортостане, искрометные танцы, веселые и смешные сценки и многое другое. Каждое выступление было пронизано любовью к отчему дому, тоской по родному краю, воспоминаниями о юности.

Напомним, артисты башкирского города Сибай неоднократно выступают  в Магнитогорске, где их всегда ждут с особенной любовью башкирские зрители. В городе проживает большое количество башкир выходцев из приграничных районов Республики Башкортостан и для них, каждый приезд артистов Башкортостана большой праздник.

27-01-2016

Автор:  Михаил Хабиров    
Источник:  «Культурный мир Башкортостана»

Урал аръяғы халҡының рухи ихтыяжын ҡәнәғәтләндереү маҡсаты менән асылған Сибай филармонияһы үҙенә генә хас йөҙө һәм тамашасылары, бай тарихы һәм йолалары булған, башҡорт халыҡ ижады өлгөләрен түкмәй-сәсмәй йыйыусы һәм һаҡлаусы төп сәнғәт ойошмаһы булараҡ билдәле. Бөгөн ул ҡалала һәм Урал аръяғында ғына түгел, тотош республиканың сәнғәт донъяһында алдынғы урын биләй. Ижади коллектив үҙ тамашасыларына өр-яңы һәм оригиналь концерттар, театрлаштырылған тамашалар, шоу-программалар тәҡдим итә. Танылыу яулаған артистар һәм алып барыусылар ҡатнашлығындағы концерт программаларында халыҡ ижадына, классик әҫәрҙәргә һәм популярлашҡан башҡа төр сәнғәт өлгөләренә ҙур урын бирелә. Республикалағы берҙән-бер "Сулпан" балалар театры менән ҡушылып, Сибай концерт-театр берекмәһе тигән берҙәм исем аҫтында йәшәүсе мәҙәниәт усағының яңы етәксеһе Айбулат Миңлеғәле улы Ҡотошов менән әңгәмәбеҙ филармонияның бөгөнгө хәле, киләсәккә билдәләнгән уй-ниәттәре хаҡында.

Айбулат Миңлеғәле улы, гәзит уҡыусылар һөйләшеүебеҙҙең асылына тәрәнерәк төшөнһөн өсөн уларҙы филармонияның барлыҡҡа килеү тарихы менән тағы бер тапҡыр таныштырып китеү урынлы булыр, моғайын…

- Эйе, һүҙҙе баштан башлаған яҡшы… Сибай ҡала Советы президиумының 1993 йылдың 8 июлендәге ҡарарына ярашлы, шул йылдың 1 сентябренән филармония коллективын туплау эше башлана. Яңы ойошҡан коллективтың беренсе директоры Фәтих Хөснөтдинов, художество етәксеһе Әлмира Ҡыуатова була. Артабан эшкә Гөлназ Аҡназарова (бейеү ансамбле етәксеһе), баянсы Санъяр Мәүлетҡолов, йәш бейеүселәр Сулпан Асҡарова, Айтуған Дәүләткирәев, Өфө сәнғәт училищеһының талантлы студенттары Лилиә Ишемйәрова, Нәсимә һәм Азамат Тимеровтар саҡырыла. 1994 йылдың ғинуар айында тамашасылар хөкөмөнә сығарылған "Йырҙарың күп һинең, моңдарың күп, әйҙә, йырла башҡорт балаһы!" исемле концерт программаһы йәш коллективтың тарихына тәүге йылъяҙманы яҙа. Концерт тамашасыларға бик оҡшай, улар һәр сығышты дәррәү алҡыштар менән оҙата. Ошо уҡ йылдың март айында директорлыҡ вазифаһын Башҡортостандың атҡаҙанған мәҙәниәт хеҙмәткәре Ринат Ишмуллин ҡабул итеп ала. Ә ҡулдарына квалификациялы белгес дипломы алған кисәге студенттар беренсе гастролдәргә сыға. 1995 йылдың 1 ғинуарынан ҡала филармонияһы Башҡорт дәүләт филармонияһының филиалына әйләнә. 1998 йылда иһә Министрҙар Кабинеты ҡарары менән уға Дәүләт филармонияһы статусы бирелә. Фольклор фестивалдәрендә ҡатнашып, Сибай дәүләт филармонияһы коллективы 1996 йылда - Францияла, 2001 йылда - Грецияла, 2005 һәм 2006 йылдарҙа Төркиәлә Рәсәй исеменән сығыш яһаны. Үзбәкстан, Ҡаҙағстан, Ҡырғыҙстан, Татарстан республикалары, Силәбе, Пермь, Ҡурған, Һарытау, Төмән, Ырымбур өлкәләре, Мәскәү, Санкт-Петербург, Екатеринбург ҡалалары тамашасылары филармония артистарын һәр ваҡыт йылы ҡаршы ала.

Мәғлүм булыуынса, һеҙ коллектив менән күптән түгел генә етәкселек итә башланығыҙ. Тәүге тәьҫораттарығыҙ менән уртаҡлашып китә алмаҫһығыҙмы?

- 2004 йылдан 2015 йылға ҡәҙәр филармонияға Башҡортостан Республикаһының халыҡ артисы Вәкил Йосопов етәкселек итте. Уның бай тормош тәжрибәһе һәм сәнғәт өлкәһендәге тәрән белеме йәш һәм талантлы коллективҡа артабан үҫергә һәм оҫталыҡ тупларға ярҙам итмәйенсә ҡалмағандыр. Мин Вәкил Барый улына шундай көслө коллектив туплағаны өсөн рәхмәтлемен! Бөгөн коллектив бөтә быуын тамашасыларының күңеленә хуш килерлек концерт программалары тәҡдим итә ала. Бының өсөн кәрәк булған бөтә мөмкинлектәр ҙә - ижади кадрҙар ҙа, матди-техник база ла бар. Филармонияның сәхнәгә ҡуйыу төркөмөндә үҙ эштәрен яҡшы белгән, талантлы кешеләр эшләй. Шуларҙың береһе - художество етәксеһе Башҡортостан Республикаһының атҡаҙанған артисы Нәсимә Ғиззәтуллина. Мин уны электән алыштырғыһыҙ нәфис һүҙ оҫтаһы, нәзәҡәтле алып барыусы, оҫта ойоштороусы итеп беләм.
Әлеге ваҡытта директор урынбаҫары вазифаһын биләгән атаҡлы бейеүсе - Башҡортостандың атҡаҙанған артисы Фәнил Әсәҙуллин тураһында ла тик йылы һүҙҙәр генә әйтеп китергә мөмкин. Үҙ эшен биш бармағы кеүек белгән уҙаман байтаҡ йылдар "Сибай" халыҡ бейеүҙәре ансамбленә уңышлы етәкселек итте һәм әле лә уның төп көстәренең береһен тәшкил итә. Үҙенә һәм башҡаларға талапсан етәксене филармонияла һәр кем ихтирам һәм хөрмәт итә, уға күптәр кәңәш һорап килә. Мәғлүм булыуынса, ҡайһы ғына ижади коллективты алма, уның көсөн һәм данын талантлы артистар билдәләй. Бәхетебеҙгә күрә, филармонияның һәр артисы - йөҙөбөҙҙө билдәләр сағыу шәхес. Башҡортостан Республикаһының атҡаҙанған артистары Баязит Байназаров, Альберт Салауатов, Рөстәм Хәсәнов, республика һәм халыҡ-ара конкурстар лауреаттары Ғаяз Ғәйетбаев, Сөмбөл Моратова, "Тархан" фольклор-эстрада төркөмө етәксеһе Ринат Ғайсин, йәш артистар Файыл Йортбәков, Зәлиә Нурлы, Айнур Әминев, Эльза һәм Азат Юлдыбаевтар коллективтың төп көсөн тәшкил итә һәм һәр береһе баҙыҡ сығыштары менән һөйөндөрә. Бөгөн филармонияның танылыу яулаған "Тархан" фольклор-эстрада төркөмөндә шөғөлләнеүсе йәш ҡурайсы Айнур Әминев Ишҡәле, Ишмулла һәм Сәйфулла Дилмөхәмәтовтар, Кәрим Дияров, Йомабай Иҫәнбаев ише сәхнә оҫталары нигеҙ һалған сәнғәт һәм оҫталыҡ мәктәбен үткән һәләтле ҡурайсы. 
Сибай филармонияһы артистарының көндәлек мәшәҡәтле эше һәм таланты иғтибарһыҙ ҡалмай, әлбиттә. Уҙған йылдар эсендә һигеҙ артисыбыҙ "Башҡортостан Республикаһының атҡаҙанған артисы" тигән юғары исемгә лайыҡ булды, ә Айтуған Дәүләткирәев хаҡлы рәүештә "Башҡортостан Республикаһының халыҡ артисы" исемен йөрөтә.

 

  Ғүмер уртаһын аша атлап, байтаҡ йылдар инде тау түбәненә табан елдерһәм дә күңелем һаман да йәш, һаман да айырым бер дәрт менән ярһый. Шуғалыр ҙа, бәлки, йөрәк ҡылдарын тирбәлтер берәй моң ишетһәм, йәки үксәләренән осҡон сәсрәтер бейеүселәрҙе күрһәм, йөрәгем ҡанатлы ҡош ише талпына, әйтеп йәки яҙып ҡына аңлатып булмаҫтай ниндәйҙер бер сихри хистәргә сорналам. Был йәһәттән, шөкөр, яҙмышыма рәхмәтлемен – башҡорт рухы, милли ғорурлыҡ тойғолары ярылып ятҡан мәҙәниәт усағында ҡайнап йәшәйем,  йөрәктең иң төпкөлөнә йәшеренгән нескә тойғоларҙы уятырлыҡ моң-аһәңгә эйә булған йырсылар, дәртһеҙҙәрҙә лә дәрт уятырлыҡ итеп, ойота баҫып бейегән оҫта бейеүселәр уратып алған мине. Уларҙағы йәштәрсә дәрт һәм дарман, сәм һәм ғәм шауҡымында үҙемдең ысын йәшемде лә онотоп китәм хатта…
Сибай концерт-театр берекмәһендә эшләй башлаған көнөмдән үк, ниһайәт, үҙемдең тәғәйенләнешемде табыуымды тойҙом. Берекмәнең элекке етәксеһе Башҡортостандың халыҡ артисы Вәкил Барый улы Йосопов, художество етәксеһе Башҡортостандың атҡаҙанған артисы Нәсимә Ғиззәтуллина, “Сибай” халыҡ бейеүҙәре ансамбле етәкселәре Башҡортостандың атҡаҙанған артистары Фәнил Әсәҙуллин, Азат Нәбиуллиндар һәм башҡа артистар, ярҙамсы бүлектәр хеҙмәткәрҙәре йөҙөндә эшемә лайыҡлы баһа алып, уларҙың мине дөрөҫ аңлауҙары һәм ихлас ярҙамдары  менән илһамланып эш башланым. Ә үҙемдән күпкә йәш артистарҙың ябайлыҡтары, эскерһеҙлектәре, итәғәтле һәм кеселекле булыуҙары күңелемде үҫтереп ебәргәндәй булды. Уларҙың һәр береһе хаҡында айырым-айырым һөйләргә, ыңғай сифаттарын тәфсирләп бәйән итергә булыр ине. Тик, һәр нәмәнең үҙ сираты тигәндән сығып, бөгөнгә бары тиҫтәләр араһынан береһе тураһында ғына һөйләмәксемен. Әлбиттә, ҡалғандарына ла мотлаҡ сират етер…
…Асыҡ йөҙлө, башҡалар менән ихлас аралашыусы йырсы ҡыҙ беренсе көндөрҙән үк иғтибарымды йәлеп иткәйне. Зәлиә Нурлы, тип таныштырҙылар уның менән. Һуңыраҡ мин уның ысын фамилияһы Хөббөтдинова булыуын белдем. Бер аҙҙан Зәлиәнең шундай моңло, сағыу тауышҡа эйә икәнлеген ишетеп, уның йырҙарына ысын мәғәнәһендә ғашиҡ булдым, тиһәм дә арттырыу булмаҫ. Ниндәй генә концерт булмаһын, Зәлиәбеҙ тамашасыларҙы үҙенсәлекле моңо менән арбай. Башҡорт халыҡ йырҙарын башҡарыусыларҙың “Ирәндек моңдары-2012” бәйгеһендә юҡҡа ғына төп призды яуламаған икән ул! Башҡа төбәк һәм республика бәйгеләрендә гел генә призлы урындар яулауы ла тиктән түгел. Ғөмүмән, Хоҙай биргән талант үҙендә!
…Зәлиә таланттары менән генә түгел, күркәм тәбиғәте, эшһөйәр, йырлы-моңло халҡы менән дә дан алған Әбйәлил районының Ишҡол ауылында тыуып үҫкән. Ашнаҡсы булып эшләгән әсәһенә эйәреп, бәләкәй генә сағынан механизаторҙарҙың төшкө ашҡа туҡталған стандарына барып йөрөгән ҡыҙ тыуған яғының барса гүзәллеген, тәбиғәтенең илаһилығын күреп ҡыуана. Атауҙы, Бөрсөнсө, Үләнде күлдәре янында үткәргән йәйге сыуаҡ көндәре әле булһа төштәренә инә, ваҡыт-ваҡыт үҙҙәренә әйҙәп, саҡырып торғандай була…
Ишҡол урта мәктәбенең урта синыфтарында уҡып йөрөгәнендә кескәй ҡыҙ йөрәге тәүбашлап йырға тартыла башлай. Беренсе мәртәбә синыфташтары алдында ҡыҙарына-бүртенә, тубыҡтары ҡалтырай-ҡалтырай йырлаған Зәлиә үҙен ниндәйҙер оло һнау тотҡан кеүек хис итә, кеше алдында йырлауҙың ниндәй ҡыйын һәм яуаплы ғәмәл булыуын аңлай төшә. Артабан ул туған мәктәбенең юбилейына бағышланған концертта ауылдаштары алдына “Саҡ һәм Суҡ” бәйете менән сыға. Үҫмер ҡыҙҙың сағыу тауышын, үҙенсәлекле моңон тойған уҡытыусылары бынан һуң уны берәй сара һайын сәхнәгә сығарырға тырыша. Етмәһә, синыфташтары ла:”Инәлтмә инде, Зәлиә, һинән дә оҫтараҡ итеп кем йырлаһын тағы!” – тип кенә торалар. Мәктәптә йыр түңәрәген етәкләгән уҡытыусы апайҙары Зөлхизә Ярулла ҡыҙы Хәйруллина Зәлиәгә  теге йәки был йырҙы нисегерәк йырлау, сәхнәлә үҙен нисек тоторға кәрәклеге хаҡында тәүге һабаҡтарын бирә. 
Туған Ишҡол мәктәбендә сәнғәт донъяһына тәүге аҙымдарын яһаған Зәлиә туғыҙынсы синыфтан һуң Учалы сәнғәт училищеһына юллана. Бында ул Башҡортостандың атҡаҙанған артисы Ғафуан Фәйзуллиндың ҡул аҫтында дүрт йыл дауамында һайлаған һөнәренең серҙәренә төшөнә. Мифтахетдин Аҡмулла исемендәге Өфө педагогия университетында биш йыл белемен камиллаштырғандан һуң ғына йәш белгес тыуған яҡтарына ҡайтып төшә. Үҙ районының мәҙәниәт йортонда бер нисә ай сирҡаныс алған йәш йырсы ҡыҙ Сибай филармонияһының тупһаһын аша атлап инә.
Үҙен, Зәлиә Хөббитдинова, тип таныштырған йәш һәм һылыу ҡыҙҙы филармония етәксеһе – Башҡортостандың халыҡ артисы Вәкил Йосопов бик ихлас ҡабул итә.
–    Шатбыҙ, бик шатбыҙ! Беҙгә талантлы йәштәр кәрәк, Зәлиә туғаным! – ти ул. – Тик, үҙеңә псевдоним сәпәргә тура килер ахыры, есемеңә күрә исемең булып, әллә ҡайҙан иғтибарҙы йәлеп итерлек булһын… Йә, нисек уйлайһың? Зәлиә Нурлы матурыраҡ яңғырай түгелме?
Буласаҡ етәксеһенең уйынлы-ысынлы әйткән һүҙҙәре йәш йырсыны тағы ла дәртләндереп, ҡанатландырып ебәрә. Бөгөн күптәр уның ысын фамилияһын да белмәй тиерлек. Ысынлап та, Зәлиә Нурлы, сәнғәтебеҙ күгендә үҙ йондоҙон ҡабыҙып, яҡты бер нур булып балҡый, тамашасыларын яңынан-яңы йырҙары менән ҡыуандыра. Йырсының сағыу ҙа, моңло ла тауышы үҙенә генә хас аһәң һәм илһам менән яңғырай, тыңлаусылар күңелен арбай.
Башҡалар менән аралашыуҙағы ябайлығы, тыйнаҡ шаянлығы, кешенең хәленә инә белеүе лә Зәлиәне ижадташтары араһында үҙенә бер башҡа итә. Өҫтәүенә, ул үҙ өҫтөндә даими эшләй, һәр ваҡыт эҙләнә, белгәндәрен камиллаштыра, бергә эшләгән иптәштәренән дә шуны талап итә. Теге йәки был сараға әҙерләнгән ваҡытында Зәлиә Әсғәт ҡыҙының ниндәй көс түккәнен, бар донъяһын онотоп, репетициялар яһауын күреп, ирекһеҙҙән уға һоҡланып ҡуям. Ә берәй кирелек килеп сыҡһа йәки тауышы менән проблема тыуһа уның нисек көйөнгәнен күрһәгеҙ икән! Уҡытыусы менән йырсыны барыһынан элек тауышы туйындыра, тип юҡҡа әйтмәйҙәр бит инде…
Буйҙаҡтарға сер итеп кенә әйтәйем: Зәлиәбеҙ әлегә тормош юлынан яңғыҙы ғына атлай… Әммә уның киләсәккә хыялдары яҡты, уй-ниәттәре өмөтлө. Үҙ бәхетен, ғүмерлек йәрен мотлаҡ осратасаҡ әле ул! Ул ғына ла түгел, бала сағында, үҫмер йылдарында тыуған ауылы янындағы Ҡарантау, Монтай, Сыбартүбә тауҙары бейеклегенән тирә-йүнде күҙәткән, зәңгәр хыялдар диңгеҙендә тирбәлгән һылыу бөгөн аныҡ маҡсаттар менән ижад, сәнғәт бейеклектәренә үрмәләй. 
Йыр-моңоң ғүмерлек, юлың һәр саҡ уң булһын, Зәлиә!
Мотал Рәмов,
РФ һәм БР журналистар берлеге ағзаһы.
Һүрәттә: Сибай концерт-театр берекмәһенең талантлы йырсыһы Зәлиә Нурлы.

«День рождение Снегурочки» именно так называется театрализованное представление, которое в преддверии нового года, ежедневно дарят детям артисты детского театра «Сулпан».

Сибайское концертно-театральное объединение «Сулпан» показало представление «Принцесса без горошины». Мы воспитанники 5 класса помечтали быть принцами и принцессами. 10 .12.15 классный воспитатель М.Р.Нусратуллина

 Уҙған йыл аҙағында Сибай ҡалаһының тыуған яҡты өйрәнеү модель китапханаһында исеме Урал аръяғы төбәгендә генә түгел, ә республикаға билдәле булған ижадсы, танылған шағир һәм журналист, бик күп һанлы йырҙар авторы, Сибай концерт-театр берекмәһенең әҙәби бүлеге мөдире Мотал Рәмовтың «Рәхмәт һиңә, тыуған ерем!» китабының исем туйы булып үтте. Унда Мотал Зәкирйән улының дуҫтары, коллегалары, туғандары һәм уның ижадын һөйөүселәр ҡатнашты.
Башҡортостандың атҡаҙанған артисы Альберт Салауатов башҡарыуындағы «Раббым» йыры менән асылған кисә башынан аҙағынаса моңло йырҙар менән үрелеп барҙы. Мотал Рәмов һүҙҙәренә йәш композитор Илшат Абдрахманов яҙған был йыр күптән инде киң ҡатлам тамашасыларҙың һөйөүен яулап өлгөрҙө.
Мотал Рәмов 1964 йылдың 2 ғинуарында Йылайыр районының Сәләх ауылында ябай эшселәр ғаиләһендә донъяға килә. Ул 4-се класта уҡыған саҡта уҡ район гәзитенә, республикала баҫылған «Башҡортостан пионеры» гәзитенә һәм «Пионер» журналына яҙыша башлай. Бәләкәйҙән йор һүҙле, тос фекерле булған гәзитебеҙ дуҫы әлеге көнгәсә ҡулынан ҡәләмен төшөргәне юҡ. Ул Рәсәйҙең һәм Башҡортостандың журналистар берлеге ағзаһы булып тора. Мотал Рәмов «Илһам шишмәләре-2005» төбәк-ара шиғриәт фестиваленең һәм Сибай ҡалаһында үткән «Башҡорт теле уҡытыусыһы—1999» конкурсының еңеүсеһе лә, һөнәрселек училищелары һәм лицей тәрбиәселәре араһында уҙғарылған тәүге «Йыл тәрбиәсеһе—2000» республика конкурсында Гран-при яулаусы ла. Сәсән телле яҡташыбыҙҙың тәүге шиғырҙар шәлкеме, Бәләбәй ҡалаһында үткән «Илһам шишмәләре» төбәк-ара шиғриәт фестиваленән һуң, 2006 йылда баҫылып сыҡҡан «Йәйғор» китабында донъя күргәйне. 2013 йылда Республика инвалидтар йәмғиәте тарафынан сығарылған «Артылыш» китабында ла уның шиғырҙарына тос өлөш бирелгән.
2015 йыл Мотал Рәмов өсөн бигерәк тә емешле булды. Ул үҙенең 100-гә яҡын шиғырҙары, йырҙары, мөнәжәттәре һәм таҡмаҡтарынан торған «Рәхмәт һиңә, тыуған ерем!» тип аталған китабын баҫтырып сығарҙы. Тәүге китабына тупланған шиғри шәлкемдәре менән ул үҙенә ғүмер биргән, ихлас фатихаһы менән оло донъяға оҙатҡан йәнтөйәгенә, тыуған еренә мәдхиә йырлай. Был йыйынтыҡта автор лирик һүрәтләү аша үҙенең тормошҡа ҡарашын, тыуған еренә, иленә, халҡына һөйөүен сағылдыра. Уның һутлы, бай телле ижады ата-әсәһенә, туғандарына, дуҫ-иштәренә ихтирам һәм һөйөү менән һуғарылған. Дини темаға ҡоролған һәм мосолман ҡәрҙәштәребеҙҙе иманлы, инсафлы булырға саҡырған шиғырҙары ла байтаҡ уның.
Һуңғы йылдарҙа төбәгебеҙҙең һәм республикабыҙҙың билдәле һәм һәүәҫкәр композиторҙары Рәмил Туйсин, Дамир Солтанов, Вилүр Мәүлетов, Илшат Абдрахманов, Илдар Рәхимғолов, Рифат Йәмлихин, Азат Исҡужин, күптән түгел генә беҙҙең аранан киткән Юлай Моратов һәм тағы ла бихисап музыканттар Мотал Рәмовтың шиғырҙарын көйгә һалған. Талантлы яҡташыбыҙҙың моңло йырҙары әленән-әле республика сәхнәләрендә яңғырай, телевидение һәм радио аша ишетелеп тора.
Мотал Рәмовты китабының исем туйы менән Сибай концерт-театр берекмәһе директоры, Башҡортостандың атҡаҙанған артисы Айбулат Ҡотошев ҡотланы һәм уға артабан да ижади үрҙәр юлдаш булыуын теләне. Башҡортостандың атҡаҙанған  артисы Баязит Байназаров, республика һәм төбәк-ара йыр бәйгеләре дипломанты Fаяз Fәйетбаев Мотал Рәмов һүҙҙәренә ижад ителгән йырҙарҙы башҡарҙы. Артабан һүҙҙе Сибай педагогия колледжы студенттары алды. Йәштәр авторҙың шиғырҙарын һөйләне, йырҙарын йырланы.
Артабан шағирҙы Төбәк яҙыусылар ойошмаһы етәксеһе Әминә Яхина, шағирә Рүзидә Үтәшева һәм әле генә ижад юлына баҫҡан шағир, йырсы һәм көйҙәр яҙыусы Насип Һаҡмаров ҡотланы. Улар үҙҙәренең ижадташ дуҫына ныҡлы һаулыҡ, ғаилә именлеге һәм илһам шишмәләренең һәр ваҡыт тулыланып тороуын теләне.
Матбуғат ветераны Әхмәт Юлановтың бай хәтирәләрҙән торған сығышы берәүҙе лә битараф ҡалдырманы.
— Мотал әрмелә хеҙмәт иткән саҡта редакцияға хат ебәргән ине. Мәҡәләнең матур телдә яҙылыуы шунда уҡ иғтибарҙы йәлеп итте. Мин хатты мөхәрриргә күрһәтеп, был егетте үҙебеҙгә эшкә саҡырырға тәҡдим иттем. Шунан был турала Мотал ҡустыға яуап хаты яҙып ебәрҙем. Шулай итеп, Мотал Рәмов әрменән тура беҙҙең редакцияға эшкә килде, тиһәм дә хата булмаҫ. Үткер ҡәләмле, маҡсатлы һәм һәләтле егеттең бар булмышы ижад итеү булды. Әле лә ошо юлдан тайпылмай. Киләсәктә лә ҡәләмең үткер булһын, гел алға ҡарап атла,—тине матбуғат аҡһаҡалы.
Китап авторын хәйбуллалар ҙа тәбрикләне. Йырсы, гармунсы, көйҙәр ижад итеүсе Гөлфиә Хәләфетдинова кисәгә үҙенең яҡташы, Сибай сәнғәт колледжы студенты, йәш композитор Азат Исҡужин менән бергәләп килгәйне. Йәштәр үҙҙәренең сағыу сығыштары менән кисәне тағы ла йәнләндереп, байытып ебәрҙе. Тамашасылар Мотал Рәмовтың һүҙҙәренә яҙылған «Һөйөүҙер ул» һәм «Парлылар» йырҙарын бик йылы ҡабул итте.
Матур әҙәби-музыкаль кисәнең төп сәбәпсеһе булған Мотал Рәмовты ҡотларға тип яҡындары ла ашҡынып килеп еткәйне. Башҡорт халҡының «Ирҙе ир иткән дә, хур иткән дә ҡатын» тигән тапҡыр әйтеме бар. Мотал Зәкирйән улының тормош юлдашы—уны бер һүҙҙән аңлап, ҡурсалап, хәстәрләп тороусы Эльвира Әбделғәней ҡыҙы. Ул ирҙе ир итә белгән ҡатындар рәтенән. Тыныс, сабыр холоҡло, изге күңелле һәм эшһөйәр ханым һәр ваҡыт Мотал Зәкирйән улының тәбиғи һәләтен асыу, уның күп яҡлы ижадын үҫтереү һәм байытыу яҡлы. Бәхетле ғаиләнең ҡыуанысы, йыуанысы булып улдары Райман һәм Батырхан үҫеп килә. Кисәлә Раймандың атаһына ихлас күңелдән әйткән уй-теләктәре бик үҙенсәлекле килеп сыҡты. Мотал Зәкирйән улын, шулай уҡ бер туған ағаһы Йәүҙәт Рәмов, Өфөнән килгән дуҫы Fәрифйән Татлыбаев, яҡташтары Лилиә һәм Fилман Fәниевтар һәм башҡа туғандары ҡотланы. Йылайыр районының Йомағужа ауылынан Рима Хәсәнованың яҙып ебәргән рәхмәт хаты Мотал Рәмовтың йөрәк түренән урын алды. Яңы китап авторы яҡындарының, коллегаларының ҡотлау, тәбрикләү һүҙҙәренә яуап итеп үҙенең өр-яңы шиғырҙарын уҡып ишеттерҙе.
Кисәне алып барыусы китапханасылар Рәйсә Ҡунаева һәм Рәүилә Юлмөхәмәтова сараны йәмлерәк, ҡыҙыҡлыраҡ итеү өсөн бар көсөн һалған ине. Шуға ла ул ялҡытҡыс булманы, киреһенсә дәрт-дарман өҫтәне. Гәзитебеҙ дуҫы, авторыбыҙ Мотал Рәмов та унан илһамланып ҡайтҡандыр, тип ышанабыҙ һәм унан киләсәктә тағы ла матур йөкмәткеле мәҡәләләр, шиғри күстә нәстәр көтөп ҡалабыҙ.
 
Альбина Таһирова.